Administratieve lastenverlichting by design
Amy Ahluwalia
Amy is
- Bestuurslid van de Vereniging van Organisaties voor ICT in de Zorg (OIZ)
- Overtuigd dat administratieve lastenverlichting by design een vereiste is voor succesvolle implementatie van beleid, veldafspraken en zorginnovaties
- Overtuigd dat samenwerking op basis van onderling vertrouwen en respect voor één ieders expertise leidt tot veel snellere vooruitgang
Haar werk is het vertalen van beleid- en veldafspraken naar ICT-oplossingen. Oplossingen die zorgverleners zo ondersteunen dat zij zich kunnen focussen op het leveren van kwalitatief hoogwaardige zorg, zonder zich druk te hoeven maken over administratieve zaken die nodig zijn voor facturatie en verantwoording. “Om dat voor elkaar te krijgen zouden alle spelers in het zorgveld – zorgverleners, gemeenten, zorgkantoren, verzekeraars, ICT-leveranciers en de rijksoverheid die de spelregels bepaalt – veel nauwer met elkaar moeten samenwerken en elkaar eindelijk eens echt vertrouwen”, zegt Amy Ahluwalia, productstrateeg bij Tenzinger.
Amy is al jaren actief op het gebied van Zorg & ICT, met een speciale focus op administratieve lastenverlichting. Als bestuurslid van OIZ en actief lid van meerdere OIZ werkgroepen en focusgroepen poogt ze in samenwerking met concullega’s de ontwikkelingen in de zorgmarkt te overzien en waar nodig/mogelijk proactief bij te sturen, om zo bij te dragen aan succesvolle implementatie hiervan. “Of je het nu hebt over de ziekenhuiszorg, gehandicaptenzorg, ouderenzorg, jeugdzorg of ggz, overal spelen dezelfde problemen: we moeten meer zorg gaan leveren met minder mensen. De regeldruk is hoog en de administratieve lasten nemen alsmaar toe. We weten dit al heel lang en de technologische middelen om deze uitdagingen het hoofd te bieden zijn er, maar we boeken zo weinig vooruitgang door de versnipperde werkwijze. De verschillende partijen hebben te weinig vertrouwen in elkaar om goed samen te werken en om proactief de hele keten op hetzelfde moment in dezelfde richting te laten bewegen. Wat dat betreft kunnen we voorbeeld nemen aan olympische roeiteams, die er wel in slagen om – met hun rug naar de finish toe – door goede samenwerking, communicatie en een blind vertrouwen in elkaar, roeiend in hetzelfde ritme de finish te bereiken. In de zorg wordt de noodzaak nu kennelijk nog te weinig gevoeld, want in coronatijd konden we wél focus aanbrengen, overkoepelend belang voorrang geven op eigen belang, en hierdoor snel digitaliseren.”
"Vaak nemen partijen in de zorg alleen hun eigen werkelijkheid waar en overzien het geheel niet."
We zijn als de blinde man
In haar jeugd vertelde Amy’s overgrootmoeder haar vaak het verhaal van de zes blinde mannen en de olifant, een Indiase parabel die de laatste jaren ook steeds vaker in Westerse landen wordt gebruikt. Allemaal betasten ze een ander deel van het dier. Degene die de slurf voelt, denkt dat het een slang is. De man die tegen een poot aan loopt, denkt dat het een boom is. Enzovoort. Hun deelwaarnemingen kloppen, maar ze hebben niet door dat ze allemaal slechts een klein deel van de werkelijkheid waarnemen.
Vertrouwen en communicatie zijn cruciaal
Haar boodschap is daarom: kom uit je eigen ivoren toren, werk samen, betrek ICT in de designfase (dat is de beleids- en veldafspraken makende fase). En hou op met symptoombestrijding vanuit versnipperde expertises en behoeftes: interne verantwoording, externe verantwoording aan inspecties en NZa, financiële verantwoording aan verzekeraars, gemeenten en zorgkantoren, medisch inhoudelijke informatie, wetenschappelijke data, patiënt/cliëntdata. Amy. “Door al die onderwerpen versnipperd aan te vliegen, wordt erop veel teveel plekken dezelfde informatie net iets anders vastgelegd en uitgevraagd. Bovendien mis je door die versnippering steeds een deel van de context en heb je geen holistisch overzicht. Terwijl het overzicht en de context juist heel bepalend zijn om tot goede afspraken over standaarden te komen en daarmee duurzame toekomstbestendige innovatie.”
Wat kunnen we nog van jou verwachten op het gebied van zorgverslimmen?
“Ik blijf me inzetten voor administratieve lastenverlichting by design en betere samenwerking binnen de keten van zorg en ICT, zodat beleid, veldafspraken en innovaties efficiënter succesvol geïmplementeerd kunnen worden. Ik kijk tevens met vernieuwde energie en hoop uit naar de ontwikkelingen rondom de European Healthdata Space, waaruit ik een impuls verwacht om gefocust tot toekomstbestendige duurzame oplossingen te komen voor de uitdaging rondom gegevensuitwisseling en versnippering van data.”
Wie vind jij een echte zorgverslimmer?
“Ik neem aan meerdere mensen een voorbeeld. Wat ze gemeen hebben is dat ze met veel energie een probleem aanpakken en daarbij gebruikmaken van kennis buiten hun eigen domein. Ook hebben ze allemaal veel doorzettingsvermogen en staan ze open voor samenwerken. Want een innovatie bedenken is niet zo moeilijk, maar vol blijven houden om het succesvol ingezet te krijgen in de praktijk, dat is de kunst.”
Wat doe je als je even niet bezig bent met het verslimmen van de zorg?
“Mijn man en ik hebben samen een stadslandbouwkavel gekocht waar we samen met onze toekomstige buren een groene, zelfvoorzienende en duurzame leefomgeving aan het opbouwen zijn. Ons huis is nog in aanbouw, maar de moestuin is al wel opgestart. Want dat is onze grote passie. Lekker in de buitenlucht je eigen groente en fruit verbouwen. In harmonie met de natuur gezond oud worden. ”